ოხ რა ჩემდაჭირად გავაკეთე ეს ბლოგი ამ 4 წლის წინ,
ვინ მექაჩებოდა რა მინდოდა....
არ გასულა მას შემდეგ ერთი დღე მაინც ისე რო მე აქაურობაზე
არ გამეფიქრა, და სინდისის ქენჯნა (ხან მძარფრად,ხან ლაითად) არ მეგრძნო იმიტო რო მივაგდე
და ყურადღებას აღარ ვაქცევ, როგორც ძაღლს რო თან ყვებიან ლეკვობაში და მერე ფეხებზე
იკიდებენ ხოლმე :(
ახლა რატომ არ ვწერ....
ძირითადად იმიტომ არ ვწერ რომ.... არ ვიცი ძირითადად
რატომ არ ვწერ :) რო გითხრათ წერის სურვილი გამიქრათქო - მოგატყუებთ, რო გითხრათ დრო
არ მაქვს - კიდევ მოგატყუებთ, რო გითხრათ თემები აღარ მაქვს რომელზეც დავწერდი - კიდევ
მოგატყუებთ.
არაძირითადად იმიტომ არ ვწერ რომ, ჯერ ერთი FACEBOOK-მა ჩაანაცვლა
რაღაცნაირად აქაურობა, ანუ ის რისი დაწერაც მინდებოდა ხოლმე აქ, მართალია ძალიან მშრალად
და მოკლედ, მარა ერთი სურათითა და მისი სათაურითაც მარტივი გადმოსაცემი ყოფილა...
არაძირითადად (2) იმიტომ არ ვწერ რომ, ძალიან დიდი პაუზა
მაქვს ბოლო პოსტის მერე, თან რამდენიმე პოსტის წინა პოსტში, ისეთი „ტაში ქალებო რვა
მარტია“ დაბრუნება მოვაწყე რო ერთი ფეიერვერკი
არ გამიშვია, დანარჩენი ყველაფერი გავაკეთე, არადა ახალი რეინკარნაცია განცდილი ხელმეორედ
გარდავიცვალე, ხოდა არ მინდა კიდე ეგრე დამემართოს :)
არაძირითადად (3) იმიტომ არ ვწერ რომ, ჯასთ ჩვეულებრივი
პოსტით დაბრუნება, გაგეცინებათ და მიტყდება, თუმცა ვგონებ აღარავინ შემორჩა აქაურობას
წამკითხავი და სავარაუდოდ სულ ტყუილად მიტყდება..
არაძირითადად (4) იმიტომ არ ვწერ რომ, არსებობს ადამიანი
ჩემს ცხოვრებაში, რომელიც აუცილებლად შემოვა აქ და წაიკითხავს ჩემს ნაწერებს და აი
რაღაცნაირად მიტყდება, და არ მინდა ეხლა აქ მალალეტკური ლაი ლაი რო ქმართან თუ გიტყდება
ბლოგზე წერა, წადი თავი მოიკალი და ბლა ბლა ბლა... იმიტო არ მიტყდება რო რაღაცას ნიტოდ
ვწერ, ან ის რაღაცა ნიტო კომენტარს გამიკეთებს და მსგავსი რაღაცეები... აი ჯასთ დისკომფორტი
მექმნება, თან ვიცი რო აი სუ ტყუილად და აფსურდულად, მარა მაინც. :)
არაძირითადად (5) იმიტომ არ ვწერ რომ, რამდენიმე ისეთი
ღვარძლიანი და ღრძო პოსტო მისვენია დრაფტებში რო ეგენი რო გამოვაქვეყნო ნახევარ სანაცნობოს
დავკარგავ, და რო გამივლის და მერე წავიკითხავ ვიცი რო ძალიან შემრცხვება, არადა მოვლენები
ისე ვითარდება ჩემს გარშემო რო ძირითადად ღვარძლიანი პოსტები მეწერინება, და მაწყობს
ეხლა ეგ მე?! :)
ვნახოთ ვნახოთ, იქნება დავიძრა და დავიქოქო როგორმე,
გავაგრძელო აქ წერა :) თორე ისე მშურს იმ ბლოგერების ვინც ამდენი ხნის შემდეგაც აქტიურად
განაგრძობს ბლოგზე წერას და არ დაუკიდებია, რო თეთრ შურს ნამდვილად ვერ ვუწოდებ მაგ შავბნელ გრძნობას :)
p.s: დროებით :)
