Home Sweet Home....

სახლში მინდა.....

ჩემს სახლში, აქ არა.... 

იქ მინდა, უკვე იმდენი ხანია ვერ მოვახერხე ჩასვლა...

მომენატრა....

სახლი მომენატრა, ჩემი უბანი, მეზობლებიც, დაჟე.

ჩემი ძაღლი მომენატრა, რო ვერც დავემშვიდობე...

რო ჩავალ მამაჩემი მეტყვის, უჩემოდ არ ნახო, თქვენს შეხვედრას მინდა ვუყუროო :)   

რო წარმომიდგენია რა დაემართება ხვალე რო დამინახავს.... გადაირევა როგორც იცის ხოლმე, რადგანაც ნაწვიმია, ტალახიანი იქნება და მეც გამატალახიანებს, გამადორბლიანებს, მერე კისერზე დაწვება აი ასე და იგორავებს დიდხანს......

დედა აუცილებლაც ცხვირსა და ტუჩს შორის მაკოცებს მარჯვენა მხარეზე (მანდ გგრძნობო) და აფუსფუსდება,

რას შეჭამ?

–კვერცხი შემიწვი რა მე რო მიყვარს ისე..

–კაი რა, ამდენი საჭმელია სახლში..

–გეხვეწები რა დე, მომენატრა...

შემიწვავს :)

რა ხდება თბილისში, – რავი, არაფერი, ძველებურად...

გამოცდები რა ქენი? –– გადამივიდა 4 მდე ბოლო გამოცდა....

როდემდე ხარ აქ? – 30 მდე...

რა კარგი გოგო ხარ :* :*  

ჩემს დას ეძინება, ან გავარდნილი იქნება ველად... შეხვედრის დროს ხელზე მაკოცებს, ან შუბლს დამადებს, იმიტო რო ვერ ვიტან სახეზე რო მეხება :) 

სახლი რა თქმა უნდა თავდაყირა დადგება 5 წუთში, ისედაც საგჟეთია ხოლმე მარა მაინც....

ცოტას დავისვენებ... 

დედა შემოიპარება ჩემს ოთახში და მაცდური თვალებით დამიწყებს რაღაცეების კითხვას, რო შევატყობ რო შორიდან მივლის, პირდაპირ იმ თემაზე გადავალ რაც ყველაზე მეტად აინტერესებს...  :)

მაღაზიაში მე წავალ. ტაქსის მძღოლები თვალს გამაყოლებენ....  გამყიდველი აუცილებლად მეტყვის რო ძალიან ვგავარ დედაჩემს... (სინამდვილეში, ნატო ვაჩნაძეს უფრო ვგავარ ვიდრე დედაჩემს, თვალებში აკლია ალბათ იმ ქალს)

მერე ვიბანავებ....  ბანაობის დროს 3 ჯერ მაინც მომიწევს კივილი "ცხელი წყალი დაკეტეეეეთ!!!"

მერე გოგოებს ვნახავ.....  სახლში 12 სკენ დავბრუნდები...

ბებიაჩემი აუცილებლად შემეკითხება, ქალაქში სროლები კიდევ არის შვილო??  არა ბა, სროლები რო იყოს გარეთ ხოარ გავიდოდი, ვუპასუხებ მე :)

ჩემი და უკვე მოუთმენლობისგან ცქმუტავს როდის დავუჯდები საჭორაოდ.... გვიან დავიძინებთ...

დილით აუცილებლად ყველა სათითაოდ შემოვა ჩემს ოთახში (ჩვევა აქვთ ასეთი) სათითაოდ გაიჯახუნებს კარებს, მერე ჩემი და ფენს ააბღუილებს, ჩემი ძმა ჩემს გარდერობში დაიწყებს ტანსაცმლის ძებნას, ტრილიაჟის კარებს 1000 ჯერ გააღებენ–დახურავენ, გრეი მთელს უბანს გააგებინებს რო ღვიძავს და შია, მერე ჩემს ფანჯარასთან იმდენ ხანს იწკმუტუნებს, სანამ  არ გავალ და მოვეფერები. 10 საათიდან მოყოლებული 2 მდე ყოველ 10 წუთში შემოვა დედაჩემი და მეტყვის რო ცხოვრების საულეთესო წლებს ძილში ვხარჯავ..... 

მერე ჩვეულებრივად, საუზმე, გრეი–თერაპია, შხაპი, მეგობრები, სახლი, ჭორაობა :) შიგადაშიგ შეიძლება რამდენჯერმე ჩხუბიც მოვასწროთ, ეს ისეთი სახალისოააა :) 

მომენატრა.....  

თქვენ ალბათ საგიჟეთად გეჩვენებათ (და 3 დღის მერე მეც გამოქცევაზე ვარ ხოლმე) მარა აი ისე მომენატრა მეტი არ შეიძლება...

დედაჩემს ველაპარაკე წეღან... ისე მომენატრე, ეხლა რო წარმოგიდგინე, სუ ცხვირი დამეწვაო.... გავუთიშე, ვიძინებთქო.... იმიტო რო მეც. მეც დამეწვა ცხვირი :( 

სახლში მინდა....

ჩემს სახლს არაფერი ჯობს...

ახლა რო წვიმს, წარმომიდგენია ხვალ ამ დროს როგორ ვიჯდები ჩემი სახლის აივანზე ჟაკეტმოსხმული, ყავის ფინჯნით და კომპიუტერით და რამე სასიამოვნოს დავწერ ალბათ....  

ნეტა ასე იწვიმოს ხვალ ღამითაც.....   

გუშინ რო ვჯუჯღუნებდი, ეგ იმას კიარ ნიშნავს რო წვიმა არ მიყვარს..

როგორ შეიძლება გაზაფხულის წვიმა არ გიყვარდეს ადამიანს, და ის სუნი, ქუჩაში რო დგება ხოლმე......  მიყვარს, ისე ისეე რო ვერც წარმოიდგენთ.... 

ხვალ მთელს ქალაქს მოვიბოდიალებ..

მთავარია ძალიან არ იწვიმოს და არ დამეზაროს.... :)

ძალიან ბევრს ვივლი ფეხით, ყველა ნაცნობის დანახვა გამიხარდება და არავის არ ჩავურტყავ ნივჟუს (როგორც ხშირად მჩვევია ხოლმე)

ხვალ თუ ამინდმაც ხელი შემიწყო, ყველანი მეყვარებით და რაც გინდათ მთხოვეთ :)

ოღონდ ხვალ...

ძილინებისა სამყაროვ... ვიცი რო ჩერდები როცა მე მძინავს.... დღეს მაინც გაჩერდი რა გათენებამდე..... 

ლუუზეეერ!!!!!!!!!

გაბრაზებული და განერვიულებული და გაგიჟებული და გაცამტვერებული და ა.შ ვარ ეხლა. ვერ დავწყნარდი!!! მთელი 2 საათია თავს ვებრძვი და ვერა რაა!!!

ძალიან დიდი კულონი უნდა გავიკეთო  ასო "L" ან შუბლზე დავიწერო რო ყველა მიხვდეს რო ლუზერი ვარ, ლუუუზეეეეეეეეეერიიიიიიიიიიიი!!!!!!!!!!!!!! ჯანდაბა!!!!!!!!!!! 

პატივცემულო მკითხველო, ქვემოთ ფრიად უცენზურო პოსტი გელით, ასე რომ 18 წლამდე ასაკის ხალხი სასწრაფოდ მოაშორეთ ეკრანებს :)

დილიდან მოყოლებული ისეთი კანკარამასტარა დღე იყო რო მეტი არ შეიძლება...

აააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააა

მარტო მე შეიძლება დამმართნოდა ასე, მარტო მე!!!  არა ხო არი ხალხი ვისაც ღამით სძინავს არა? მე რატო ვერ ვიძინებ რატო?! გუშინ 4 საათზე ვაიძულე თავი ლოგინში გავძურწულიყავი მარა სანამ ეს კანკარამასტარა მზე კარგად არ ამოვა და ჩიტებიც ბოლომდე არ  კანკარამასტარა ტვინს, მანამდე რატო ვერ ვიძინებ რატო?! 2 ღამე რო გადაბმულად გავათენო, ღამით მაინც ვერ დავიძინებ რა, სანამ არ გათენდება ნუ აი ვერა და ვსიო!!! 

ხოდა 4 საათზე დაწოლილმა 8 საათზე ძლივს ჩავთვლიმე და..........

მეზობლებო თქვენი  კანკარამასტარა!!! ადამიანურად რო იაროთ კიბეებზე და ეგ თქვენი  კანკარამასტარა ფეხები რო არ აბრაგუნოთ და აპარტყუნოთ დაიხოცებით თქვე  კანკარამასტარებო?! ააარააააააააააა, იმენნა მთელი ძალით ასკდებიან და ისე დაეთრევიან, იმიტო რო იციან რო მე მძინავს ამ დროს... ან რა  კანკარამასტარა გაბღავლებთ და გახვიხვინებთ თქვენ ჩაგიწყდეთ ეგ ხმები თქვენი  კანკარამასტარა!!!  

ნუ გავატარე....

ძიიიიიიიილ, მოოოდიიიიიიიიიიიიიიიიიი!!! ასე ვიწექი და ველოდი 5 საათი და ჰაჰააა მოვიდა და....

შე დედა ძაღლო, შაშვი ხარ თუ  რაც ხარ, რამდენჯერ უნდა ჩამოგივარდეს ბარტყი ჩემი ფანჯრის ძირში შენი დედა ვატირე, ან რა საჭიროა რო მთელი სანათესაოთი მოფრინდეთ მერე და კოლექტიურად იჩხავლოთ იმ ბურტყლიანი  ტურტლის ასათრევათ?! როგორც სხვა ჩიტები აკეტებენ, რო გაანძრიოთ თქვენი ტრაკები და შეისვათ ფრთებზე და ისე წაათრიოთ კატა შეგჭამთ თქვე ამოსაწყვეტებო?! არა რაა, უნდა მთელი გვარი მოფრინდეს და იჩხავლოს, იმენნა ჩემი ფანჯრის ძირში.... 

თქვე ძაღლის ლუკმა ჩემი უბნის კატებო, ყოველ ღამე რო  ჩხავილი გაგიდით და არ მაძინებთ, ჯერ რით ვერ დაწყნარდით, თქვენი ჰორმონები გაწყდა, როდის მარტი გავიდა, მერე კიდე მე უნდა დაგიძახოთ რო მოეთრიოთ და ის ბურდღლიანი "ურჩი ბარტყი" შეხეთქოთ და მეც დამასვენოთ და თქვენც ამოიყოროთ ეგ თქვენი მიწით ამოსავსები სტომაქები?! 

ავდექი, ფანჯარა ჩავკეტე და დავუწყე ძილს ლოდინი... არადა ვიცი რო წინ  საშინელი დღე მელის და ეს ოხერი ენერგია მჭირდება ჰაერივით რა... 

9 საათზე მოიპარა ძილი ისევ.... ოოოოო, საოცნებო ნახევარი საათით თვალის მილულვავ....

09:30...  ზარი დარეკეს, ფეთიანივით წამოვვარდი ლოგინიდან... გავაცნობიერე რა რომ იმის ალბათობა რომ ზარი ჩემმა ნაბიჭვარმა მეზობლის ლაწირაკმა დარეკა და გაიქცა (როგორც იცის ხოლმე,) 99% იყო ვაგრძელებ ძილს...... კიდე დარეკეს ზარი, 2 ჯერ ზედიზედ.... მერე წიხლითაც დააბრაგუნეს კარებზე... 

რა  ჯანდაბა დაგეტაკათ ამ დილაადრიან?! ავდექი იმაში დარწმუნებული რო პიჟამოს შორტი მეცვა და გავიხედე გლაზოკში....

მძინარეს მომეჩვენა რო ჩემი რძალი იდგა, ზურგით და კიდე ვიღაც გოგო, გავაღე კარები გულგახეთქილმა, მეთქი რაღაც ცუდი მოხდა თორე ამ დილაადრიან ამას აქ რა მოიყვანდათქო და....... დავრჩი გაღიმებული.. (ისინიც გაღიმებულნი დარჩნენ რადგანაც ჩემი თეორია პიჟამოსთან დაკავშირებით მცდარი აღმოჩნდა)

მობრუნდა ორი მოდებილო სახე და რაღაცაზე დამიწყო ლაპარაკი, ორადორი სიტყვა რაც მახსოვს, "მზე და ზეიმი" იყო.... 

საერთოდ უცხო ხალხთან ასეთი უხეშობა არ მჩვევია დედას გეფიცებით მარა იმ წუთას გადამეკეტა და თან ისე რო კინაღამ პატრულს გამოუძახეს მოდებილო სახის პატრონებმა...

რა გემზისზეიმებათ და რა გეტრაკისქიცინებათ ამ დილაადრიან თქვენი  კანკარამასტარა, დაელოდეთ ჯერ ამოვიდეს მაინც ის კეთილძაღლითქო, ეს მახსოვს, მერე დანარჩენი უკვე აღარ, მარა სახეებს რა დამავიწყებს, ყბები გვერძე მოექცათ... 

მივაჯახუნე კარები და სარკეში რო ჩავიხედე, მივხვდი მათი ყბისმოქცევის მიზეზს :) თმა ისე მქონდა აბურდული და ეს სახის "ნიღაბიც" ისე მესვა, გული გამისკდა, კინაღამ ვიკივლე რო დავინახე, თავი საშინელებათა ფილმის გმირი მეგონა....

გამჭოლი მზერა საათს, მერე ლოგინს :) 2 საათი კიდე შემეძლო დაძინება :)

მერე ჩემ ჯგუფელს უნდა შევხვედროდი, პრეზენტაცია მქონდა დასაწერი...

ხოდა რო დამირეკა მოვედი და სად ხარო, აღარ მახსოვს ლოგინიდან მარშუტკაში როგორ აღმოვჩნდი....

ნუ მერე ისეთი არაფერი, როგორც იქნა დავწერეთ პრეზენტაცია და უკვე რო უნდა გავსულიყავით სახლიდან ისე დაუშვა წვიმამ რო მეგონა წარღვნა დაიწყო....

სანამ ტაქსი გავაჩერე აბანოდან ახალ გამოსულს დავემსგავსე.... თან ჩემი თეთრი კოსტუმი და თეთრი ბალეტკებიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიიი :( ხის ქვეშ რა ჯანდაბამ დამაყენა, მთელი ორთაჭალის ჩიტთა ნასკინტლარი ზედ დამეწურა მგონი... (კაი ხო, ამას ვაზვიადებ :) )))

ტაქსის მძღოლმა სცადა ესარგებლა ამინდით და 7 ლარი მოითხოვა დისლოკაციის ადგილამდე... მე მაქსიმალური სიმშვიდით დავუსვი კითხვა, 7 ლარი რა ამბავია ძია, ზურგით უნდა გამიყვანოთ?! ამის შემდეგ 5 ლარს დაჰყაბულდა (როგორ ჟღერს?!:) )

 რო მიხვდა დედა ბუნება რო უკვე ის დრო იყო რო ტაქსიდან უნდა გადმოვსულიყავი, ჩემს შესახვედრად გამოუშვა მისი აღმატებულება სეტყვა!!!!!

ტვინის შერყევა ლამის მივიღე, ტაქსიდან პირდაპირ მუხლებამდე გუბეში აღმოვჩნდი...  და სულაც არ გამხარებია!!!! გომბეშო ხოარ ვარ გუბეში ჩახტომა რო გამიხარდეს?!

პაძემკის მექსეროქსეებს ზუსტად მაშინ მოუნდათ ჩემთან ფლირტაობა როცა 10000 რაღაც მქონდა ამოსაბეჭდი და 10 წუთი უკვე დაგვიანებული!!!!!!!!

გეპეის ლიფტის ბებომ კინაღამ ცხვირწინ მომიხურა ლიფტის კარი, მარა რო დავიკივლე არ გაბედოთქო, გადაიფიქრა :)

ავედი ასე საყვარლად გაწუწული, ფეხსაცმელებში ჭყაპა–ჭყუპი გამიდის, ჩემი ერთნახევარი საკვერცხე ტვინს გამუდმებით უგზავნის სიგნალს რომ აღარასოდეს იქნება შვილოსნობის უნარიანი...

ხოდა სად  კანკარამასტარაშია ლექტორი?! ფაააფუუუ.... დაავიწყდა ქალბატონს რო 1 საათით ადრე უნდა მოსულიყო.... 

დაიწყო ლექცია, თავს იმით ვიმშვიდებ რო დღეს ეს და ზეგ ეკონომიკა და მერე 2 კვირა ვისვენებ, 2 კვირა ვისვენებ, 2 კვირა ვისვენებ, 2 კვირა ვისვენებ.....

მარა არა მეგობრებო, რადგანაც ქალბატონს კლიმაქსი აქვს, შეუძლოდ გახლავთ და 1 საათით ადრე უნდა წასვლა სახლში.....

აქ 9 სართულიანი  კანკარამასტარა ჩემს საყვარელ წინაპრებს.... 

ჩემი ცოდვით რომელი გაიხარებთ მაგასაც ვნახავთ!!!!!! 

აი შენ მექუდევ, თუ როგორ გერქვა თავის დროზე, ჭონი ხო, რა გეჭონებოდა და გემექუდევებოდა და გეტრაკისქიცინებოდა გამაგებინე ერთი!!!!!!!!!!

ყოფილიყავი აბრაგი, მე ვიქნებოდი აბრაგაძე ან აბრაგიშვილი და არა ჭონიშვილი და გავეთრეოდი პრეზენტაციაზე პირველი და 4 ივნისამდე არ მომიწევდა იმის ლოდინი როდის ინებებდა ჩემი კლიმაქსიანი ლექტორი ჩემი პრეზენტაციის მოსმენას!!!!!!! გეკითხები მე შენ, რა გეჭონებოდა ამიხსენი?! შე შთამომავლობის მტერო!!!!!!

4 ივნისი, 4 ივნისი, 4 ივნისი, 4 ივნისი, 4 ივნისი, 4 ივნისი, 4 ივნისი, 4 ივნისი, 4 ივნისი, ჩაქუჩივით მირტყავდა თავში ეს თარიღი..... ის ის იყო, ამ ფაქტზე აღშფოთების ეტაპიდან შეგუების ეტაპზე გადავდიოდი რო მეორე სიახლე!!!!! ვიღაცეების დაუყენებელი ტრაკის ქიცინისდა გამო, ზეგინდელი ფინალური გადავიდა 30 მაისამდე!!!!!

ააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააა

მე თქვენი კანკარამასტარა!!!!!!!!!!! თან ძალიან ძალიან ბევრიიიიიიიიიიიიიიიი!!!!!!!!

რატო ა? აი გეკითხებით რატო?! მეზიზღებით, ვერავის ვერ გიტანთ, გაწყდით ერთ დღეს!!!!

ასე გაგიჟებული გამოვდივარ გეპეიდან 10–ის ნახევარზე და ბლუმპ.... ჩავეთხლიშე ტლაპოში!!!! საკვერცხენახევარმა გაიმეორა ზემოთხსენებული შეტყობინება...

ერთადერთი რასაც ჩემი ოდნავ დამშვიდება შეეძლო, აჭარასთან ამაყად მომზირალი ათლეტი კიარადა, მაკდონალდსი იყო :) შევედით გოგოები, ცოტა ვიცინეთ, ცოტა ვიჭორავეთ, მერე ცოტა გავისეირნეთ და აი დადგა ჟამი ამყრალებულ მარშუტკაში აკვეხებისა!!!!

ჯერ ხო 2 მუტრუკი მთელი მონდომებით მადგა ფეხებზე, თან ისეთ სუნს აფრქვევდა მხარს ქვემოთ მდებარე ჯირკვლებიდან რო ცხვირი გამიღიზიანდა და ახლა მაგანაც დაუწყო ტვინს სიგნალების გადაცემა.... ერთი კი აღმომხდა, კოლმეურნეობაზე 120–ში გადავჯდეთ მაიკოთქო და იმაზე აღარ მიფიქრია რო ამ შუაღამისას 120 ნომერი მარშუტკა აღარ იქნებოდა..... სალიმ დამირეკა, მაიკოს გადაეცი ბუმაჟნიკი დარჩა და არ ინერვიულოსო :) მაიკოს გამოხედვაში ამოვიკითხე რო თუ კიდე ერთხელ წამომცდებოდა 120 ნომერი, მაიკოს დავკარგავდი :) იმიტო რო უკვე მეორედ დარჩა ბუმაჟნიკი მარშუტკაში ჩემი ახირების გამო :) ხოდა სხვა მარშუტკაში ავეკვეხეთ... ცხვირმა ტვინს შეუთვალა რო ფუნქციონირებას წყვეტს სამუდამოდ :) ფეხზე ვიდექით გოგოები და ადგილი გათავისუფლდა ჩვენს გვერდით და წინ მდგარი 2 მუტრუკი გაგიჟებული გამოვარდა და დაჯდა, მეთქი ჯანდაბაშიც დაგითმობთ ადგილს ჯენლტმენობის ნიშნადთქო... რო ჩამოვდიოდი ერთ ერთს ვეუბნები გადამატარეთქო და ისეთმა გაკვირვებულმა მკითხა ჩადიხარო?! გავ20დი, არა გენაცვალე, ვსეირნობ უბრალოდთქო შევღრინე და ჩამოვედი... აბა სად ჩამოვდგი ფეხი თუ გამოიცნობთ?! ტლაპოშიიიიიიი :) რეაქცია=0! :)

ხოდა ეხლა ვზივარ აქ და როგორც იქნა ცხვირი შემოვირიგე და დავარწმუნე განაგრძოს ძველებურად ფუნქციონირება, საკვერცხენახევარი კიდე ჯიუტად აცხადებს უარს შვილოსნობის აღდგენაზე და ისე აწუხებს სხვა ორგანოებს გადაცემითი ტკივილებით რო ცოტაც და ხელები იძულებულნი გახდებიან სიცოცხლე მოუსწრაფონ :)

კიდე რა?

ტროას ვუყურე წეღან და კიდევ ერთხელ ავღშფოთდი ქალების წაკლა ბუნებაზე... და სიყვარულო ძალსა შენსაო მერე იტყვიან... სიყვარული არა კანკარამასტარა!!!!

და კიდე იქ ფავორიტ კაცებზე რო პოსტია დაბლა,  ერიკ ბანაც მიამატეთ, დამვიწყებია :) 

ვსიო :)

p.s. სიტყვა "კანკარამასტარა" მოიცავს ყველანაირ უწმაწურ სიტყვას, თქვენ გონება დაძაბეთ და კონტექსტის მიხედვით მიხვდებით სად რას ვგულისხმობ :) იძულებული შევიქმენი უცენზურობა მისით შემენიღბა, ჩემმა ფრთებმა არ დამრთეს ნება :) 

Tired–მეთქიიი!!!!!

აი ძალიან დავიღალე :(

ეხლა მოვედი სახლში 1 საათია და იისეთი მშიერი და დაღლილი და გამოფიტული ვარ რო მეტი არ შეიძლება....

არა გატყუებთ, მშიერი აღარ ვარ, მამიკომ ბორშჩი გამიკეთა უკრაინულად (ანუ ლუდში მოხარშა ხორცი) და იმდენი ვჭამე, მეორე უკიდურესობაში ვარ ეხლა :) 

მეძინება.... 

არადა დღეს მქონდა ფინალური ლოჯისტიკაში, ხოდა ვიცოდი რასაც მოიტანდა ზუსტად და აი მაინც არ გადავხედე...  

ხოდა რო შემეძლო რო 1 საათი "მეცადინეობის" შემდეგ 100% მიმეღო 10 წუთში, ააარააა, უაზროდ ვიბოდიალე მთელი დღე და ისეთი უპასუხისმგებლო და ცარიელი თავით წავედი გამოცდაზე რო ეხლა გულზე ვსკდები რო მახსენდება :(

 კიდე კაი თავის დროზე მქონდა ნასწავლი ყველაფერი და მაინც მახსოვდა 80% მარა რატო რაა, როცა შემეძლო 100% მიმეღო, რატო მივაფანტე ამდენი ქულა ვერ ვხვდები... (კიდე კაი ჯერ ნიშანი არ ვიცი)

და თან ლუზერი ვარ რა, ისეთ ადგილას მოვხვდი და ისეთ აუდიტორიაში რო თვალებსაც ვერ ვაბრუნებდი გვერძე, დახატულივით ვიდე მთელი გამოცდა :)
ხოდა ამას რა უშავს, თქვენ ხვალ უნდა ნახოთ რა ბედნიერი დღე მაქვს :)

ბრრრრრრრრ, რო მახსენდება გული მეწურება...

უნდა ჩავაბარო ინდივიდუალური პრეზენტაცია, რომელიც რა თქმა უნდა ჯერ დაწყებულიც არ მაქვს + სლაიდ შოუ, და კიდევ ჯგუფური პროექტი+სლაიდ შოუ...

ნუ პირველს რა უშავს, ადიდასზე მაქვს და ნაცნობია და მოვინდომებ და გავაკეთებ უცებ (აუ, რო ვნახე რო ჩემი ქეისი ადიდასზე იყო, გული დამწყდა რო ამ ზაფხულს ძალიან მაგარი მასალა გავუშვი ხელიდან და არ გადავუღე სურათი, არადა როგორ გამომადგებოდა, ადიდასი–საქართველოში დავარქმევდი სლაიდს და დავდებდი იმ სურათს, რომელზე გამოსახულ მამრსაც ეცვა "ადიდასის" შორტი, უკანალზე დიიდი წარწერა რო აქვს, (თუ ვინმე ბოლო 2 წლის მანძილზე ქობულეთში ყოფილხართ გეცოდინებათ, ბიჭების 80% მასეთი შორტით ბანაობს, პროსტა ზოგიერთისას აბიდასი ან ადიბასი აწერია უკან:)) ხოდა ამ მამრს კი ეცვა ეს შარვალი მარა რო ჩაგვიარა, მე მარტო a)(s  დავინახე, "dida" შეტენილი ქონდა უკანალში :) ხოდა რავი, ეგ არ არი ადიდასი საქართველოში?! :)

  აი მეორე პრეზენტაცია რაზე მაქვს ვერც გავიგე...

ვიღაც მეცნიერთან გვქონდა შეხვედრა, მასალები გვინდოდა...

ნუ ჯერ პირველი ის რო ამ კაცს ქვია გიორგი და მოფერებით ნოდარს ეძახიან.... მე მაგრა მეცინება, მოფერებით ნოდარის რა პონტში ეძახიან, გიო დაუძახონ ან რავი, პაკო, ნოდარი რა შუაშია :)))) 

მეორე ის რომ ნახევარ მასალაზე ამ წუთანდე გვაწრუწუნებს და არ გვიგზავნის და მეორე ნახევარი კიდე მოგვცა რუსულად, არადა ჩვენ  რეფორთი უნდა ჩავაბაროთ ინგლისურად და პრეზენტაცია წავიყვანოთ ქართულად.... ანუ 2 ჯერ უნდა ვთარგმნოთ და თან ისეთი ტერმინები და საშინელებები წერია რო ჩვეულებრივი მოკვდავი რომელიც ფიზიკოსი არ არის ვერც ერთ სიტყვას ვერ გაიგებს...

ხოდა მე ვერ ვხვდები, რა ჩემს ფეხებად მინდა მე, მენეჯმენტის ფაკულტეტზე, მსგავსი  ქეისი.... 

რა ფეხებზე მკიდია რა  ცვეთას განიცდის მატარებლის ბორბალი რელსებზე ხახუნისას და ბრრრრრრრრრრრრრრ................................. 

(აქ ცენზურა, თან 9 სართულიანი)

ხოდა ეხლა უკვე მეორე ფინჯან ყავას ვსვამ ბოლო 1 საათის განმავლობაში, მარა არა რააა, ისე საყვარლად მეძინება, თვალებს ძლივს ვახელ :) 

ხოდა ეხლა ავდგები და დავიძინებ და დილით გავიღვიძებ 7ზე და ყველაფერსაც გავაკეთებ.....

ან არ :) 

ეხლა უბრალოდ არ შემიძლია, მე ვიყო ტრაკისქიცინი, მართლა არ შემიძლია :( თუ დავწერ რამეს, დიდი უაზრობა იქნება ვიცი :( 

ხოდა კიდე რა, დღე #3 ხო არის დღეს? სინამდვილეში მე–6 დღეა და ვერ ვხვდები უნდა ჩავთვალო თუ არა, 3–4მა სიტყვამ გაიელვასავით დღეს :)

კიდე მთლად საწუწუნეთს რომ არ დაემგავნოს აქაურობა დღის პოზიტივი იყო ის რომ გიგა გამოვიდა ჩემთან დღეს "სამეცადინოდ" ხოდა ძალიან ბევრი ვიცინეთ :) და ისეთი ვიდეო გადავიღეთ რომ თუ ოდესმე სასწაული მოხდა და გიგაზე გავბრაზდი, დარხეული გაქვს სიიყვ :) გამოგაჭენებ სახალხოდ :) ლენამ არ იცეკვა თორე ლენაზეც მექნებოდა კომპრომატები:) 

დღის ფრაზა: მაგ დეკოლტის იმედზე მოდიხარ ხო გამოცდაზე?!

დღის სიმღერა: "ლავ მი თენდერ, ლავ მი სვიით" –ის რემეიკი :) 

დღის ფოტო    

დიდი ფეხი ჩემია და პატარა გიგასი :) კიარადა, 172 ვარ სიმაღლეში, 63 კილო და 36იც არ მაქვს ფეხის ზომა :( ხოდა იმიტოა 4 ჯერ რო მქონდა მოტეხილი :( 

კიდე რა დავწერო?!

ღმერთო, რა ძნელი ყოფილა განშორება, როცა ხვდები რო თქვენი გზები ერთმანეთს აღარასოდეს გადაკვეთს და ეს ბოლო წუთებია  და :))) ვღადაობ მთელი დღეა, B გამომაყოლოს მე და სარიც უთხრია :))))))))

აუუ, წვერი გაიპარსე რა გიგა რა, არ გიხდება :)

ვსიო, წავედი, და კვირამდე თუ არ გამოვჩნდი, არ შეგეშინდეთ... ან სწავლას გადავყევი ან დავადე, და თქვენ რატო უნდა შეგეშინდეთ, თქვენ რაა რაა :) 

პ.ს: ისა რა ქვია, თავიდან სუ მეკიდა მარა ეხლა სულ უფრო და უფრო მეტად მიხარია რო მოგწონთ აქაურობა და მკითხულობთ.. :) 

men I was or/and am, or/and will be in love with...

რამდენი ხანია ვაპირებ ამ პოსტის დაწერას და ვერ მოვაბი თავი :)
ქვემოთ თქვენ იხილავთ ჩემი განვლილი ცხოვრების, სხვადასხვა ეტაპზე არსებული ფავორიტი მამაკაცების სიას, ფოტო ილუსტრაციებით..
დავიწყოთ მამაკაცებით სერიიდან "თითო შავი ლაქა ყველას გვაქვს ცხოვრებაში"
1) ეშმაკი ხუანი :)
დაცინვის გარეშე ეხლა!!!. ბავშვი ვიყავი და მეპატიება... თუმცა ამ 2 წლის წინ რომ გავიგე რო გარდაიცვალა, გული დამწყდა ძალიან... ეს სერიალი რო გადიოდა, როგორ მახსოვს, შენაარსი ნახევრად არ მესმოდა, სამაგიეროდ დეტალურად შემეძლო აღმეწერა რომელ სერიაში რა ეცვა/ეკეთა, როგორი იყო, რა თქვა/გააკეთა ბატონმა ეშმაკმა ხუანმა :)
2) რუსული ტრიოს, ივანუშკების ერთ–ერთი წევრი კირილ ანდრეევი :)   გული მიხვანთალებდა ხოლმე რო ვხედავდი და ვუსმენდი... ზუსტად 1 ზაფხულს გამტანა ამ "დიდმა და ნაზმა გრძნობამ"
3) ერთადერთი რუსი მამაკაცი, რომელიც მიყვარდა და ეხლაც მომწონს, რაღაც ძალიან მესიმპათიურება და მე ირაკლი ოქრუაშვილება ეს კაცი :)))

მამაკაცები სერიიდან "From the childhood, till the end"
1) ერთმნიშვლენოვნად ბრაიან ადამსი, 
 უსიმპათიურესი, უსაყვარლესი, უმომღერლესი, უმამაკაცურესი და ა.შ უ... :)  
2) უსაყვარლესი მსახიობი, დასტინ ჰოფმანი.  
ჯერ ერთი იმიტომ რომ მამაჩემის უსაყვარლესი მსახიობია, და მეორე იმიტომ რომ ახალგაზრდობაში ძალიან ძალიან ვამგვანებ მამაჩემს :)
3) ყველა დროის უძლიერესი, უსიმპათიურესი, უსაყვარლესი მსახიობი რობერტ დენირო.
 როოოოოოოოოობ, ააარ დაბერდეეეეეეეეეეეეეეეე :( :( :(

4) ჩემი და თიკოს ბავშვობის აღმოჩენა და მარადიული სიყვარული ბატონი Nicolas Cage.

ფილმი არ მახსოვს რომელი იყო სადაც პირველად ვნახეთ, მახსოვს მეორე დღეს სკოლაში რო მივედით ორივე შეყვარებულები ვიყავით, როგორც შემდეგ გაირკვა ერთიდაიგივე მამაკაცზე... დღემდე იმ პრინციპით ვცხოვრობთ რომ არც ერთი მამაკაცი არ ღირს ჩვენს მეგობრობად, მარა, გულის სიღრმეში ორივემ კარგად ვიცით რომ, ნიკოლასს ამ ყველაფრის შეცვლა შეუძლია :)))) :))) :)))  (ვხუმრობ დეუს, ნიკოლასს არ გავკარი?! )
5) რაც ზემოთ დავწერე, ანალოგიური შეიძლება ითქვას Dermot Mulroney–ზეც...  
იმ განსხვავებით რომ ფიმი რომლის მერეც გვიყვარდა იყო " my best friend's wedding" :)
6) Sean Penn   I love you sooo much!!!!  
ეხლა დავგუგლე და...  დაბერებულა :( ჯერ 50ის არ არის მარა...  
7) bruce willis  უკომენტაროდ!!!       
8) Mel Gibson   
კაცი "მამაცი გული" :) მიუხედავად იმისა რომ იუბკა აცვია, ძალიან კაცურია მაინც!
9) robbie williams
  პირველად როდის მომეწონა აღარც მახსოვს ისეთი პატარა ვიყავი
10) მიკი რურკი ახალგაზრდობაში... ისეთი საყვარელიაააააააააა (ინლავ)    
11) GERARD BUTLER  
კაცს ყველანაირი როლი და იმიჯი და ფილმი და ტანსაცმელი უხდება... თან აი, ცალყბად რო ლაპარაკოობს (ინლავ)
12)   will smith   
უსიმპათიურესი, უნიჭიერესი, უსაყვარლესი ზანგი,
13) jason statham  რათ უნდა ამ კაცს კომენტარი?!    
14) guillaume canet  ვიდოკიდან მოყოლებული ყველგან და ყოველთვის ძალიან მომწონს

15) ბენისიო დელ ტორო!!! 
 ურომლისოდაც ჩემი ტელეფონის ეკრანი ვერ წარმომიდგენია, როგორც ერთ–ერთ წინა პოსტში ავღნიშნე, ეს არის მამაკაცი, რომელიც "კუბოს ფიცრამდე მეყვარება" :) :) :)

16) Rodrigo Santoro  უკომენტაროდ!!!
 
17) ვინ დიზელი
  ეს კიარ მომწონს, რას გავს, უბრალოდ ძალიან დიდი და ძალიან საყვარელია, რაღაცა კეთილი თვალები აქვს, დათუნიაა სუფთა :)
ფავორიტი მამაკაცები სერიიდან "არ უნდა დამეგუგლა" ან/და "მარტო ამ ფილმში/როლში მომწონს"
1) Charlie Hunnam. as Pete Dunham in Green Street Hoolligans  

2) Josh Lucas as Jake Perry in Sweet Home Alabamma 

3) Tom Hardy as Handsome Bob in Rock-N-Rolla

და მაინც მიმაჩნია რომ კაცისათვის ასეთი სილამაზე უკვე ძალიან ზედმეტია


მამაკაცები სერიიდან "საყვარელი ფეხბურთელები"
1) Franchesco Totti  

ათასობით სურათი და სტიკერი და პლაკატი მქონდა მისი, ბავშვობიდან ვაგროვებდი...
2) Steven  Gerrard    
ლივერპული 3:0 ს რო აგებდა და 3:4 მოიგო, მაშინ შემიყვარდა ეს კაცი :)
"ფავორიტი მამაკაცები საყვარელი სერიალებიდან"
1) Josh Halloway  as Sawyer in LOST

ლოსტის მთელი 1,2,3 სეზონის განმავლობაში, ყველას ეგონა რო გავჭედე და მართლა მეჯერა რო ჩემი ქმარი იყო :)
ისე რეალში ალბათ თვალთ აკლია ან რავი, რაღაც ჭირს, თორე ნორმალური კაცი, ასეთ ცოლს, ნიძლავზეც არ მოიყვანდა დარწმუნებული ვარ
 
2)Dominic Purcell as  Lincoln Burrows in Prison Break 

არ დავინახო ეხლა კომენტარები რას გავს და უიმეეე და ა.შ!!! უსიმპათიურესია და უმამაკაცურესი, და ლაყუჩემივით რო აქვს ყბები მაგაზე ბრრრრრ (ინლავ)  და კიდე 4 სეზონი ისე ითამაშა კაცმა, არ გასიებულა ღორივით და არ გადონტყლოვებულა ზოგიერთებივით!!!!
3) William Fichtne as Alexander Mahone in Prison Break

ეს კაცი დაჟე არმაგედონიდან მოყოლებული მომწონდა (ინლავ)
4) Henry Ian Cusick as Desmond Hume in Lost 

ბოლო სერიებში მაინც რა სიმპათიური იყო, დავხოცეთ მე და ჩემმა დამ ერთმანეთი :)
5) Hugh Laurie as Dr. Gregory House in "House M.D."

როგორ შეიძლება ეს კაცი არ გიყვარდეს ადამიანს, მითუმეტეს იმ შემთხვევაში თუ ძალიან გავხართ ერთმანეთს :) ხანდახან სანამ რამეს იტყვის, ზუსტად იგივე მომდის ხოლმე აზრად მეც :)
და ბოლოს, ყველა დროის ქართველი ზესიმპათიური მამრები :)
1) ზურა ყიფშიძე ერთმნიშვნელოვნად!

ადამიანში ესე იყოს შერწმული ხმა, ნიჭი და გარეგნობა, თქვენი არ ვიცი მარა მე არ მინახავს სხვაზე...
2) ოთარ მეღვინეთუხუცესი...

აუუუ,მთელი ბავშვობა მეგონა რო ოთარ მეღვინეთუხუცესის ინიციალები იყო ო.მ.უ :( არ დამცინოთ ეხლა!!!!!
3) ზაზა კოლელიშვილი 

რა თქმა უნდა, როგორც შეთე ბევრად უკეთესია, მარა, ვერ ვიპოვე შეთეს სურათი :(
ვსიო...
გავედი ბოლოში :)
მეტი არავინ მომწონს/მომწონდა მგონი, თუ ამ სიას ვინმე ახალი შეემატა, დავააფდეითებ ხოლმე :)
და კიდე ისა, ყველა Tbilisi Open Air-ზე წერს და ლაპარაკობს და...
მეეც ვიყავი იპოდრომზე შაბათს, და მეც მომეწონა სიტუაცია და მეც ვიცინე 15 სანტიმეტრიან ქუსლებზე შემხტარ გოგოებზე და მეც არ მომეწონა ჩაბინძურებული ტუალეტები და დანაგვიანებული ტერიტორია და კიდევ მინდოდა წასვლა კვირასაც მარა ვეღარ მოვახერხე :(

ეს ბოლო ფოტო განწყობისათვის :)
რძალო, სულ ტყუილად მეჯიბრები, შენზე დიდი მუცელი მექნება ყოველთვის, სულ რო 10 თვის ორსული იყო, კიარადა, ის 6 თვის არის და მე ჯერ არა :) პროსტა მეტზე ვეღარ გამოვბერე მუცელი :)

და თუ რომელიმე თქვენთაგანმა, ბოლომდე ჩაიკითხა ეს პოსტი, მინდა გითხრათ რომ გულწრფელად მშურს თქვენი მოთმინების :)
მადლობა :)