ბაკურიანი 2009

18ში დილის პაპანაქებაში და დახუთულობაში გავედი თოდუასთან ქავთარაძეზე, ვინაიდან და რადგანაც სულ რამდენიმე ნაბიჯში ჩემი ახალშობილი ძმიშვილი მეგულებოდა, ღრმად ჩაძინებულმა მამიდამ გაიღვიძა ჩემს გულში და წავედით პატარას სანახავად საავადმყოფოში, მე და თეო, გზაში იანა და თოდუაც შეგვხვდნენ, ხოდა ექთანმა სათითაოდ შედითო და ჩვენც ხო ხო აბა როგორო და მიბრუნდა თუარა შევცვივდით პალატაში ოთხივე :) დედა–შვილი უკეთესად გამოიყურებოდა ვიდრე წინა ღამეს, ბავშვიც უკვე ადამიანს გავდა :) თითებზე მთელი ძალით მიჭერდა ხელებს, რა ეგონა არ ვიცი :) 

ხოდა ვინაიდან და რადგანაც ერთჯერადი მოფერება–მოსიყვარულების შემდეგ უკვე ბავშვის წვალებაზე გადავედი,დედამისმა პალატიდან გამომაგდო და გოგოებიც თან გამომაყოლა :) 

წავედით გორში, იანამ გვაწამა გზაში, კონდენციონერს არ გვირთავდა, ფანჯრიდან კიდე ცხელი ჰაერი შემოდიოდა მარტო:) გორში ჩავედით, ელვის სისწრაფით მოვწესრიგდი და ჰაიდა ბაკურიანში :)

ხაშურამდე ცოტა მშვიდად ვიარეთ, მერე აგრილდა და ხასიათზეც მოვედით :)

იანა, გზას უყურე გოოგოოოო :)

ხაშურში ტრასაზე გამოჩნდა ჰამაკები :) რამ გადაგვრია ვერ გეტყვით მარა თითქმის ყველა გამყიდველს დავაფასებინეთ სათითაოდ თავისი პროდუქტი :) მე და თეო ვღადაობდით, ორპირი არ გვაწყობს, ოთხი პირით დაწნულ ჰამაკებზე გავაკეთოთ კონცენტრაციაო :)

მერე თოდუამ შეძლო საზამთროს გამყიდველი ბიჭების გამოშტერება და 50–ის ნაცვლად 30 თეთრად ვიყიდეთ საზამთრო, თან ბოლოს მიაძახა 20მდეც შემეძლო ჩამოყვანა მარა დაგინდეთო :) :)

მერე ბორჯომში გადამწვარი ტყის დანახვაზე ატყდა უწმაწური სიტყვების კორეანტელი მანქანაში, და ასე განმეორდა 4ჯერ, რამეთუ ეგ ადგილი 4ჯერ გავიარეთ :)

მერე ჩავედით, დავისვენეთ, ვჭამეთ, მე ძალიან შემცივდა და ასეთ ფორმაში ვიჩითებოდი მთელი 5 დღე :)

 

მეორე დღეს ტყეში წავედით დასაზგრად, კიდევ დიდხანს დავრჩებოდით იქ მარიკას რო ტურტლიანი წყალი არ დაელია და ცუდად არ გამხდარიყო... გზად გვირილების მინდორი დავლაშქრეთ მე და თოდუამ და გვირგვინიც დავწანი, მართალია ცოტა საშიში გამოვიდა მარა მაინც ძალიან უხდებოდა მარიკას 

ხო, კიდე ბორჯომშიც ვიყავით წამოსვლის წინა დღეს, კარუსელები დავლაშქრეთ, გზაში ძალიან საყვარელი 5 ლეკვი დავინახე და ავკივლდი გამიჩერეთთქო, ხოდა რო გადავედი მანქანიდან ლეკვები მანქანაში ხტებოდნენ, აშკარად ვიღაცამ გადმოყარა, იმ დამპალს სოფლის ახლოს მაინც დაეტოვა, იმენნა ტრასაზე რო ჩამოყარა, თან პაწუები იყვნენ, ისე მეფერებოდნენ :( 

ხოდა რადგანაც ბევრის წერა მეზარება, გთავაზობთ იქ ყოფნის დროს გაკეთებულ ჩანაწერებს, თოდუა, მოსაკლავი ხარ რაღაცეები რო წაგიშლია, მე მომწონდა შენი ნაწერები :*

 

"დღეს არის 2009 წლის 19 ივლისი, მე და ჭონჩო ვსხედვართ სასტუმროში მარტოები და შევცქერით ტელრვიზორს, ღნავის, წიმაწი”…ეს ესაა ფეხების სუნმა შეაწუხა ჭონა. დღეს ზაგარი მივიღეთ და ისე მაგრად დავიწვით სახე გვქვს აწითლებული.. კაია ისე რომ აქ ვართ ერთად და არაფერზე არ ვფიქრობთ, გვიხარია ერთად ყოფნა. ჩამოვთვალო ვინ ვართ?კაი: მე (თოდუ, მეგრელი, ჯაჯუ, თხილა, ვერტყვი), ნინო (ჭონა, ბურძგლიანი, ნადირი), თეო (თეონა, უბრალოდ ლაფაჩი, დედადო, მამაშა), იანა (ყაზა, მანგოს სწერვა ქალი :)), მარიკა (მარი, ყაზა), მარი (მარიკა, მარო, მარიშკა, ვერტყვი, მარუნა, მარიამი და ა.შ. ყველა მ-ზე დაწებული სახელობით ბუნვაში არსებული საკუთარი სახელი), ნატო და კრისტი. ისე ამ სახელებს ყველას რომ ვფიქრობ თავისი საკუთარი ისტორია აქვს და ყველაფერი რაღაცასთან ან ვიღაცასთან არის დაკავშირებული.

ხვალაც აქ, ვაპირებთ ბორჯომის ახლად გაკეთებულ პარკში წასვლას, რა კარგი იქნებააა.. ვისეირნებთ, ვიკატავებთ, ვიცინებთ ალბათ ბევრს, კიდეც გავიზაგრებით, ზეგიდან ისევ ისე ჩავეხუტებით ერთფეროვნებით გახუნებულ ყოველდღიურობას, დილა, მაღვიძარის ხმა გაძლიერებული ვიბრაციით რომ როგორმე გონებში ჩაგაგდოს.
 გზაში მეუბნებოდა როგორ გავიზარდეთ, უკვე ერთად მარტო დავდივართო, შობლებიც უკვე ისე გვიშვებენ ამხელა გზაზე მარტოებს. . 
ეხლა ჭონა აგრძელებს წერას, ჩემი თანაოთახელი თოდუა ტრუსიკიანი დგას აივანზე და გაოცებული გაკივის ნახე ჭონა ნისლი მოდის ჩვენთანო… მაგარი კაცია ნისლი, მარა ხვალაც თუ დაგვნისლა ჩემს ფეხებს დავიზაგრებით :( არადა ეხლა დამწვრები ვართ საკაიფოდ… გოგოები მოვიდნენ, კიშკები მოიტანეს, ნამუ ნამუ, თოდუას მთელი სხეული ეწვის :) აბა რა ეგონა დღეს გათხლეშილი რო იწვა და ვერ ავაწიწკნეთ იქაურობას… დაგვლოცე დედაო :) თეო მოვიდა… ნავაჭრზე დავუჯვით :) 
ისევ თოდუა: თეომ თავისთვის იყიდა კანფეტი სახელად ფუტკარი, ფერადი მარმელადები შიგნით თავისივე ფსელით, გახვეული ჭრაჭუნა გამჭირვალე ქაღალდში, სულ 200 გრამი და 100-ის გადამალვა მოასწრო უკვე :) არადა რომ კითხო: ხოარ გაგიჯდი :)))
დილა დაიწყო პანჩურებით! რიგად ჩამწკივებულ ჩვენ საცოდავ ნაზარდ-ნაფერებ ტრაკებს იანა უმოწყალოდ აპანჩურებდა. რას იზავ ძნელია გამარჯვება ბინგოში, თან თუ ,,წამყვანი” ყაზიშვილების უფოსი გოგოა :) ხოდა ესე გაპანჩურებულები დავეყარეთ ზაგარზე და ეხლა ისე მეწვის ზურგი და მკრედი სიმწრით უკაკუნებ კლავიშებს, ამისი თავიც აღარ მაქ ისე, ამიტომ სიტყას გადავცემ ჭონიშვილი გიას ცხოვრების შესცომას :)
ო თოდუა რა ნეაკურატნი ვინმე ხარ ვინც არ გიცნოობს :) პანჩურებს რაც შეეხება იდეა ჩემი იყო მარა მე მეგონა რო მე მოვიგებდი მარა დამასწრო ყზიშვიმა და ახლა ერთობ შეურაცხწყოფილი უკანალით ვმოძრაობ :) ) ზაგარმა მოგვაჭირა, ბაკურიანის ცა ფეხად ჩამოდის ისე წვიმს გარეთ :( აუუუ, გუშინ რაღაც ფილმს ვუყურეთ მე და იომ ბომჟებზე ღამს 4 საათამდე და დღეს დილით დაგრუზულმა გავიღვიძე, ისეთი საცოდავად დამთავრდა და ისეთი უბედურის ერთი ფილმი იყო :( გადაიღე წვიმავ რა, ბორჯომში მინდა წასვლა, ეშმაკის ბორბალზე უნდა დავჯდე და შიშით გული გავიხეთქო, სულ რამოდენიმე საათიღა დაგვრჩა აქ ყოფნის და მერე ჰაიდა ადუღებულ სამყაროში… არადა აქ ისე ცივა ადიელა მოხვეულები დავდივართ, ვერ ვთბებით :) გუშინ წერისას იანამ შემოგვისწრო და ისე გაგვაცამტვერა, შემოქმედებითი ნიჭის ნაპერწკალი ჩააქრო, გაფანტა, ამიტომაც მუზამ სამუდმოდ მიგვატოვა მგონი :) დედაო აგდია ჩემს გვერდით ლოგინზე და სულს ღაფავს, ღაფ ღაფ ღაფ, ასეთი ხმები მესმის გვერდიდან :) დედაოს მაგრა ვაცამტვერებთ, ხიბლში ვარდება პირდაპირ, თან ტრაპეზის დროს გვინდება ყოველივე ეს, არადა მე პირადად დეტალებში მყავს წარმოდგენილი როგორც მამაშა და ჩვენი პატრონი, როგორ ზის დიდ ტყავის სავარძელში გათხლეშილი, გრძელ ფრჩხილებზე წითელი კვასკვასა მანიკური უსვია, პომადაც ასევე წითელი, თმა გაშლილი, აბურდული, ხელში რამე ბანძი, კაცური სიგარეტი უჭირავს, მეორე ხელში ჩვენი მუხლჩაუხრელი მუშაობით აღებულ ფულს ატრიალებს, მოკლე ტყავის ქვედაბოლო, უკან ღრმა პრარეზით, კლეტკიანი კალგოტკა, უკან თვალწასული და მანიკურით დამაგრებული, მუხლს ზემოთ ლაკის ჩექმა, რომელსაც უშველებელი ქუსლი და წვეტიანი ცხვირი აქვს, მაიკა მოტმასნული, ბადე, სავარაუდოდ შავი და შიგნიდან თეთრი ან წითელი ლიფი... თეო პალასის ერთადერთი და შეუცვლელი მფლობელი:) მყრალ ხასიათზე ვარ, დილას საწოლში მორთმეულმა ყავამაც ვერ მიშველა:( დედაო განსაბანად წავიდა, ამქვეყნიური ხორციელი ცოდვანი კანალიზაციას უნდა გაატანოს, რიგში მე ვდგავარ, რა დებილი ვარ, თბილი ტანსაცმელი სახლში დამრჩა, ბოტასებიც, 

უი ძაან მაგარი, ტუალეტის კარი გაგვიფუჭდა ნომერში, რადგანაც ჩემი ლოგინი ტუალეტის გასწვრივ დგას, დღეს დილით სათითაოდ ვიხილე როგორ მოიარეს გოგონებმა ტუალეტი.. მეტი რა დავწერო, წავალ ეხლა ვიბანავებ და მერე იქნება ბორჯომში წავიდეთ, ერთ მანქანაში 8 ქალი :) საგიჟეთი იქნება, იანას ქაშქაი დაიპრისება, ტირილს დაიწყებს... "

და ესენი ფავორიტი სურათები :* ძევაჩკი მიყვარხართ :*

თოდუა იზ ხეხვინგ ზე კბილს :)  

ამ სურათს რო ვიღებდით მაშინ მოუნდა ყველას გზაზე გამოვლა, 10 წუთი ვიწვალეთ :))

ჩემი და დედაოს ფიქრნი მდინარის პირას

 

ასე ხო შევძვერით სოკოში და მერე დედაოს გამოსვლა გაუჭირდა ცოტა :):):) 

  

მე და თოდუამ გადავწყვიტეთ ტირში გვესროლა და ეს კაცი კინაღამ დავაბრმავეთ, 30დან 6 მოხვდა მიზანს მარტო :)

დედაოს გარდაქმნა დიჯეი გოგად :):):) 

ჯაჭვებზე იმ პირობით დაგვსვეს რომ ყველანი ერთ მხარეს არ დავსხდებოდით და გადავნაწილდებოდით :)

ხუთეულო ნაბიჯით იააარ!!! :)

ჩვენ გავფრინდებიიიიიიიიიიიიიიით :)

და ეს ბოლო ყველაზე საგიჟეთი სურათი, მე მძინავს ვინაიდან დილის 8 საათია, მციოდა და იუბკა მაქვს ჩამომხობილი ზევიდან, ვერ ვიტან ვერც თეოს და ვერც თოდუას, ვინაიდან და რადგანაც სამსახურებში მაგათ აგვიანდებოდათ და ამის გამო წამოვედით დილის 8 საათზე სახლებში და ისეთი ნისლია გზაზე რო 2 მეტრის რადიუსით არ ჩანს არაფერი :)

ვსიო წავედი, პოსტს ვაქვეყნებ ძველი რიცხვით რადგანაც მომბეზრდა უაფდეითო ბლოგის ყურება :)