დავალება უნდა მოგცეთ,
ნინოს უთხარით რომ ადგეს,
სიზარმაცეს და უჟმურ განწყობას სძლიოს,
აწიოს თავისი ნეტარი უკანალი,
გაემზადოს და წავიდეს იქ სადაც წასასვლელ არს, რამეთუ უკვე 3 საათია და 2 საათის წინ უნდა წასულიყო...
მერე რა რო აქ კარგი ამინდი და მშვიდი გარემოა? იქ კი როგორც შეატყობინეს ცივა, წვიმს, ქარიც ქრის და ერთი სიტყვით საზარეალი ამინდია, გარემოც არასახარბიელო, თუმცა ოჯახური... და რომ მარტო ყოფნაში, თანაც ვიქენდზე, კარგი არარაფერი ყრია...
მითუმეტეს როცა ხვალ მამამისის დაბადების დღეა და ამას "მამას იმედი" აუცილებლად უნდა დაესწროს თუ არ სურს რომ მისი ეს სტატუსი, "ჭონიაანთ ქეთო"-დ გადაკეთდეს ( უკანასკნელის განმარტება იხილეთ ქვემომდებარე პოსტში ებაუთ მი)
თუმცა რა,
მიუხედავად უკვე გაჟღერებული მსგავსი ხასიათის მოწოდებებისა, თქვენი მონა-მორჩილი, მაინც დაჟინებით აკვდება იმ ადგილს სადაც ეხლა იმყოფება და წასვლის გარდაუვალობის გახსენებაც კი ზარავს და უსიამოვნო ჟრუანტელს გვრის ტანში...
(ხანდახან მა20ებს საკუთარი მჭერმეტყველება და საკუთარ თავთან დაუსრულებელი დიალოგ/მონოლოგის უნარი)
ეჰ, წავედი, მზარავს საკუთარი უსუსურობა და "თავსზემოთ რომ ძალა არ მაქვს" ისიც.....
2 comments:
ნინო ადექი...
შენ რა უნდა გითხრა, მე თვითონ ცოტა ხნის წინ წამოვწიე თავი )))
Post a Comment